Successierechten
Wanneer een familielid overlijdt, moet je verplicht een aangifte van nalatenschap indienen. Dat is een formulier waarmee je alle bezittingen van de overledene aangeeft. Ook wanneer hij of zij niets bezit, moet je het formulier invullen. De aangifte wordt vervolgens gebruikt om de successierechten te berekenen. Dat zijn de belastingen die erfgenamen betalen op nalatenschappen. De regels verschillen van land tot land en in België zelfs van gewest tot gewest. In dit artikel vertellen we je daarom meer over de successierechten in het Waalse Gewest.
Wat zijn successierechten?
Zodra je iets erft, hoe groot of klein ook, betaal je successierechten aan de overheid. Het bedrag hangt af van de waarde van de erfenis en de relatie tussen jou en de overledene. Als vuistregel kun je onthouden dat hoe groter de afstand is, hoe hoger het bedrag. Je zal dus meer belastingen moeten betalen voor de erfenis van je oom dan voor die van je ouders.
Hoe bereken je de successierechten in het Waalse Gewest?
Wanneer een persoon een erfenis nalaat, worden daar eerst de begrafeniskosten en de schulden van afgetrokken. Op het deel dat dan nog overblijft, betaal je belastingen. Maar hoeveel? Het exacte bedrag hangt af van drie factoren:
De graad van verwantschap
Hoe dichter je verwant bent met de overledene, hoe minder belastingen je betaalt. Kinderen betalen bijvoorbeeld het laagste tarief, gevolgd door kleinkinderen, ouders en partners. Als de afstand tot de overledene groter is, moet je meer betalen.
De waarde van de erfenis
Net zoals de belastingen op je loon, zijn successierechten progressief. Hoe meer je dus erft, hoe meer je moet afstaan.
De woonplaats van de overledene
Elk gewest hanteert andere tarieven. Er wordt altijd gekeken naar de laatste fiscale woonplaats van de overledene. Als die in de vijf jaar voor het overlijden verhuisd is, kijkt men naar de woonplaats waar de persoon in die periode het langst gewoond heeft.
Wie zijn de erfgenamen?
Als er geen testament en geen huwelijkscontract is, gaat de erfenis in eerste instantie naar de kinderen en de echtgenoot. De kinderen verwerven de zogenaamde ‘blote eigendom’ van de nalatenschap, terwijl de echtgenoot het vruchtgebruik erft. Als de overledene niet getrouwd was, maar wettelijk samenwoonde met de partner, krijgt die laatste enkel het vruchtgebruik over de gezinswoning en de inboedel. De rest gaat naar de kinderen. Woonden ze feitelijk samen, dan gaat de volledige erfenis naar de kinderen.
In het geval dat er geen kinderen zijn, gaat de nalatenschap naar de echtgenoot (bij huwelijk) of naar zijn of haar eigen ouders, broers en zussen.